بررسی سرولوژیکی آلودگی جوندگان به لپتوسپیروز دراستان خراسان شمالی، شمال شرق ایران

زمینه و هدف: لپتوسپیروز یکی از بیماری های بازپدید غفلت شده قابل انتقال بین انسان و حیوان می باشد. این بیماری بوسیله باکتری لپتوسپیرا گونه لپتوسپیرا اینتروگانس که دارای بیش از 250 سرووار می باشد ایجاد می شود. جوندگان به عنوان مخزن بیماری برای انسان و حیوانات محسوب می شوند. مواد و روش کار: این مطالعه به منظور بررسی حضور گونه های لپتوسپیرا در جوندگان خراسان شمالی طراحی و اجرا شده است. 36 جونده با استفاده از تله های زنده گیر صید شد. نمونه خون از آنها اخذ گردید و تیتر آنتی بادی با استفاده از روش استاندارد آگلوتینتاسیون میکروسکوپی تعیین و سرووارهای بیماری زا مشخص شدند. در این روش از پانل حاوی آنتی ژن زنده 7 سرووار لپتوسپیرا و رقیق سازی با غلظت های 1:100 تا 1:12800 استفاده شد. یافته ها: نتایج این بررسی نشان داد آنتی بادی ضد لپتوسپیرا در گونه های جونده مریونس لیبیکوس، رومبومیس اپیموس و آپودموس ویتربیی وجود دارد. نتایج این بررسی نشان داد 12 نمونه (33%) از جوندگان با یک یا دو سرووار لپتوسپیرایی دارای واکنش مثبت سرمی بودند. در مجموع 4 نمونه با سرووار پومونا، 3 نمونه با سرووار گریپوتیفوزا، 3 نمونه با استرالیس، 2 نمونه با تاراسوی و 2 نمونه با ایکتروهموراژیه واکنش مثبت نشان دادند. بر این اساس بیشترین فراوانی مربوط به سرووار پومونا (14%) و فراوانترین تیتر 1:100 در10 نمونه و بالاترین تیتر 1:200 بود نتیجه گیری: یک سوم جوندگان نمونه برداری شده در منطقه خراسان شمالی دارای آلودگی به سویه های مختلف لتوسپیرایی بوده و با توجه به اینکه جوندگان یکی از مخازن اصلی عامل لپتوسپیروز برای انسان و حیوانات در طبیعت هستند، ضرورت توجه بیشتر به کنترل بیماری در خراسان شمالی و مطالعه بیشتر در این خصوص کاملا احساس می شود. واژه های کلیدی: لپتوسیپروز، جوندگان، سرولوژی، پومونا